پادکست اختصاصی

استغراق اول آنگاه که اوصاف خبیثه ی وجودت آتش گیرد و فقط اوصاف پاکیزه بر جای ماند، در این هنگام ذکر هستی را خواهی شنید.خواهی

اگر در رنجی، به رنج احترام بگذار. احترام به رنج، مشاهده فهیمانه آن است. چه این رنج است که تو را به آگاهی می رساند.

یوگی واقعی آن است که یوغ هیچ ستمگری را نمی پذیرد. چه این ستمگر حس های خود او باشند و چه ذهنیات و اوهامی که

در انفرادی تن، گیر کرده ام. سلول سخت و طاقت فرسایی است. باز جویانت هر صبح و شام از در و دیوار هجوم می آورند تا از گناه کرده و ناکرده اعتراف بگیرند. انفرادی بدی است.