یک سالکِ مُخلَص، به واقع موجودی دست نیافتنی است. تنها زمانی دست یافتنی می شود که خود خواسته باشد.اینطور نیست که هر کس هر زمان که هوس کرد بتواند او را در اختیار داشته باشد. چنین کسی در اختیار هیچکس قرار نمی گیرد زیرا پیش از این، خود را در اختیار مطلق لایتناهی قرار داده است. این به آن معنا نیست که خدمت نمی کند.
خدمت به مخلوقات کار اوست. اما نه به شکل انتظار و توقع دیگران، بل به آن شیوه ای که روحِ هستی راهبری اش می کند. سالکان مُخلَص، بیشتر با کالبد رویایی دیگران کار می کنند تا کالبد جسمی شان. غایت، رهایی است. خلاصی از رنج و مُخلَص شدن است. هرچند در هر عصری، شامل همگان نمی شود.”وَ قَلِیلٌ مِنَ الآخرِینَ”.
نوشته ی مسعود ریاعی
این مطلب به صورت محدود نمایش داده شده است و دارای ادامه می باشد.
دسترسی به این محتوا مخصوص اعضای ویژه است. برای عضویت بر روی دکمه زیر کلیک کنید.