پادکست های اختصاصی

وصیت امام صادق (ع) به فرزندش(ع):(با ترجمه مسعود ریاعی)☆ فرزندم! وصیتم را بپذیر و سخنم را حفظ کن، که اگر خوب حفظش کنی سعادتمند زندگی

سالک مبتدی چون حلقه بر در کوفت، ندا آمد که کیست؟!گفت؛ منم!ندا آمد؛ کسی را بنام من نمی شناسم و جز حقیقت را به درون

در روزگاران قدیم، مردی بود حکیم که هر روز برای نوشتن به کنار دریا می رفت. روزی از روزها در دوردست ها کسی را دید

اگر بخواهی از پایین به بالا رَوی، استاد می خواهی. وجود پیر و بلدِ راه ضروری می نماید. زیرا وقتی نیروی شگفت درونی ات که

اگر میخواهی تغییر کنی، ابتدا باید خودت را بشناسی. برای اینکه خودت را بشناسی باید بتوانی خودت را مشاهده کنی. زیرا آدمی هر آنچه را

قبل از آنکه همه چیز را بگیرند، خودت تقدیم‌ کن. پیشدستی کن. هشیاری‌ات را به اثبات رسان. یک سالک قبل از آنکه همه چیز را

از هر کس که می‌خواهی ناامید شو، باکی نیست، امید نبستن به دیگران یک امتیاز بزرگ است، اما هرگز از خدای بخشنده و مهربان ناامید