‍ آگاهیِ رها شده

“مراقبه” که همان خروج آگاهی از محدودیت های ذهن است، قادر است آدمی را از حجاب های پوشاننده و گورهای پوساننده آزاد نماید. آگاهیِ رها شده، اسارت ناپذیر است. بسیاری در اسارت آگاهی های خود به سر می برند حال آنکه از اول قرار بوده آگاهی، او را برَهانَد. رها کردن آگاهی های انباشته شده، حساس ترین مرحله ی سلوک است. تو با رها کردنشان، از دست شان نمی دهی بلکه به حقیقت شان دست می یابی. ورود به ملکوت علم، با رها کردن دانستگی ها محقق می شود.

مسعود ریاعی