مشاهده….

با “مشاهده” در‌می‌یابی که رهایی ،
“ره آیی” است.
به راه خود آمدن است.
و راه ، جایی آن بیرون نیست ، بر فطرت تو نهاده شده است. تو با هماهنگ بودن با جریان هستی، به واقع با آن همراه می‌شوی. و این تنها راهی است که تو را به حقیقت مطلق می‌رساند. زیرا منطبق بر سرشت حقیقی توست.

این “راه” کیفیتی است درونی.
رفتنی است ، بر اساس فطرت الهی.
برای همین ، تقلیدی نیست ، نمی تواند باشد.
همچنانکه قرآن می‌فرماید:
“لِکُلِِ وِجهَهُُ هُوَ مُوَلِّیها”
(هر کس را جهتی است که بدان روی می‌آورد).
و یا “کُلُّ یَعمَلُ عَلَی شاکِلَتِهِ”
( هر کس بر اساس سرشت خویش عمل می‌کند).
بدان تنها تا وقتی که بر “راه خود” باشی، “رهایی”.

درسهایی درباره “مشاهده”

مسعودریاعی