قبل از آنکه همه چیز را بگیرند، خودت تقدیم‌ کن. پیشدستی کن. هشیاری‌ات را به اثبات رسان. یک سالک قبل از آنکه همه چیز را بگیرند خودش تقدیم می‌کند. این نشان آگاهی و معرفت غایی اوست. او با از دست دادن است که به دست می‌آورد. با سبک شدن است که اوج می‌گیرد. این فرصتی که داده‌اند برای این است که ببینند آیا خودت آگاهانه و مختارانه همه چیز را تقدیم میکنی یا نه! آیا همهٔ تعلقات‌ات را ذبح می‌کنی یا نه! خداوند مطلقاً به چیزی نیاز ندارد بلکه این ماییم که باید ذهن خود را از زیر خروارها تعلقات و اشیاء گوناگون به در آوریم و مُخلَص سازیم. کلید رهایی بدست خودت است. از اول هم به دست خودت بوده است. برای رهایی به چیزی نیاز نیست. در عالَم حقیقت، تو تنها با فردیت خودت شناسایی می‌شوی، نه چیز دیگر. و نه حتی با دانستگی‌هایت.

مسعود ریاعی