“مَن قَتَلَ نَفسَاً بِغَیرِ نَفسٍ أَو فَسادَاً فِی الاَرضِ فَکَأَنَّما قَتَلَ النّاسَ جَمِیعَاً”
(هر کس فردی را به ناحق و به ‌گناه ناکرده در زمین بکشد، مانند آن است که همهٔ مردمان را کشته است!)

– این آیه شریفه خود اعلام یک حقوق بشر ناب و متعالی است. از منظر این آیه، چنین قاتلی یک نفر را نکشته است، بلکه همهٔ مردمان را کشته است. او قاتل همه است نه یک نفر.
‌
دقت کن؛ در این آیه حتی حرف از آن نیست که فرد کشته شده، اگر مؤمن و مسلمان باشد، چنین است. بلکه می فرماید؛ ”نَفسَاً” (هر کسی را)!
‌
این یعنی اوج حرمت نهادن به جان همهٔ انسان‌ها، صرف نظر از هر فکر و اندیشه‌ای که دارند. جان یک نفر همچون جان همهٔ مردمان تلقی شده است.
‌
این آیه اشاره به پیکرهٔ واحدهٔ انسانی دارد. جان‌ها همه به هم مربوط‌اند. پس همه مسئولند. کسی نمی تواند نسبت به قتل به ناحق دیگری بی‌تفاوت باشد. زیرا تکه‌ای از وجود خودش کشته شده است. هر چند که قرآن در جای دیگری می‌فرماید؛ چنین قاتلی بی شک مجازاتی سخت خواهد شد؛ “وَ مَن یَفعَل ذٰلِکَ یَلقَ أثامَاً “. همچنان که در آیه‌ای دیگر به صراحت می فرماید؛ “هر کس که مظلومانه کشته شود برای خونخواه‌اش سلطه‌ای مقرر کرده‌ایم؛”وَ مَن قُتِلَ مَظلُومَاً فَقَد جَعَلنَا لِوَلِیِّهِ سُلطانَاً “.
‌
ای دوست، انسان خداباور امروز باید به فهم و درایت یاد بگیرد که دینداری واقعی در زندگیِ اجتماعی، حرمت نهادن به جان دیگران و آسیب نزدن و آزار نرساندن به آحاد جامعهٔ بشری است. رعایت این نکات است که جامعه‌ای سالم و متوازن به بار می آورد.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی

مسعود ریاعی

دسترسی به این محتوا مخصوص اعضای ویژه است. برای عضویت بر روی دکمه زیر کلیک کنید.