جهان آفرینش دارای نظم هست اما نه نظمی ثابت و مرده و منجمد. آن نظمی زنده و پویا و در حرکت است. مدام موقعیتش را تغییر می دهد. تو در طبیعت هیچ نظم لایتغیر و خشک و منجمدی نمی بینی. زیرا نظم در هستی یک جریان زنده و پیش رونده است. جریانش دَوَرانی پلکانی است. از منظر حیات، نظم دیروز غیر از نظم امروز است. انرژی ها و آگاهی های امروز همان انرژی ها و آگاهی های دیروز نیست. چه این جهان مدام در حال چرخش است. مدام در حال شدن است. در این سیر، هماهنگی و سازگاری بخش های مختلف حیات را نظم گویند. نظمی پویا که از جنس نظم های تصنعی و چیدمان های ثابت ذهنی نیست. سالک منظم، سالک هماهنگ با جریان هستی است. چنین کسی نمی تواند و نباید خشک و منجمد و بی انعطاف باقی بماند. این برایش مرگ است. عین ناهماهنگی است. چه او نیک دریافته که همواره در سیر است و نظم و هماهنگی با جریان هستی برایش امری حیاتی است.
مسعود ریاعی
دسترسی به این محتوا مخصوص اعضای ویژه است. برای عضویت بر روی دکمه زیر کلیک کنید.
