پیر، مراد یا امام انسانی است که بخودی خود قلوب دیگران را منقلب و اندیشه شان را بخود می آورد و آئينه باطن سائرين است. علاوه بر این دارای قدرت خارق العاده اراده بخشیدن به دیگران جهت تغییر سرنوشت است. این همان معنای شفاعت و کرامت در درجات گوناگون است که یک پیر طریقت دار است و این از اصول واجب وجودی برای یک مرشد معنوی و امام هدایت است .
علاوه بر صفات فوق که حداقل ویژگی یک پیر می باشد او همچنین بایستی خودش نمونه بارز صداقت، قناعت، ساده زیستی، اتکاء به نفس و عزت و استقلال هویت در جامعه و زمانه خود باشد. همچنین بایستی دارای علم و معرفتی کلی بر زمانه باشد و جامعه خود را به عنوان یک شاهد درک کند و به جای مردمان احساس نماید و بن بست ها و گرفتاریهای زمانه را فهم نموده و برای مردم توضیح دهد و راه نجات را بنمايد.
او بایستی دارای نگرش و ادراکی برتر از علوم زمانه باشد و همچنين بتواند به زبان عامه مردمان حقایق و مسائل را شرح دهد. همچنین بایستی اسوه ای از رحمت و امید به نجات بوده و قلوب مردم را متوجه خداوند نماید و نیز چاه ها و عذابها و دامها و دجال های دورانش را بشناسد و معرفی کند و تنذير نمايد.
پیر به معنای پیرتر بودن از زمان خویش و جلوتر بودن از تاریخ است. پیر بایستی نمونه بارزی از بلاغت، قدرت بیان، محبت، معرفت، استقلال، آزادگی و شجاعت باشد.
…
دسترسی به این محتوا مخصوص اعضای ویژه است. برای عضویت بر روی دکمه زیر کلیک کنید.