هر گاه مشکلی برایت پیش آمد، انفاق کن. انفاق و بخشش حلال مشکلات است. نگو که خودم چیزی ندارم، نگو که خودم محتاجم. اتفاقاً بهترین زمان برای بخشش در مواقع سختی است. آنچه را که میتوانی به اِخلاص انفاق کن. بخشش و دلکندن از چیزی، راه را برای حل شدن مشکلاتت باز میکند. راه را باز کن. این انفاق که میگویم شبیه قربانی دادن است. چیزی را میدهی تا جا برای چیز دیگری باز شود. پرداخت کردن را یاد بگیر. پرداخت کردن را تمرین کن. انقدر بدنبال راه مفت و بیهزینه برای حل مشکلاتت نباش. فقط دستبگیر نداشته باش. این راه سالکان نیست. در این هستی تا ندهی نگیری. تا مشکل دیگری را حل نکنی، مشکلت حل نخواهد شد. به یقین به تو میگویم؛ بسیاری بخاطر نپرداختنهایشان دچار مصیبتاند و خود نمیدانند. چه این هستی با داد و ستد شکل گرفته است. بده و بستان دارد. در هر موقفی بویژه در زمان هجوم مشکلات، پرداختِ با رضایت را تمرین کن و بدان که انفاق و بخشش، از دست دادن نیست، بدست آوردن است. این نکته را نه با ذهن که با تجربه دریاب.